Flag-football & San Antonio

Het is alweer bijna twee weken geleden dat ik een berichtje gepost heb, maar ik heb het in de afgelopen 2 weken dan ook behoorlijk druk gehad. Vooral het huiswerk valt best tegen. Ik ben natuurlijk helemaal geen huiswerk gewend, en dan is het hier ook nog eens behoorlijk veel...

Ik had beloofd dat ik wat meer over mijn andere vakken zou schrijven, maar dat doe ik nu nog niet, want ik heb nu genoeg te schrijven over de afgelopen 2 weken.

Ik had me ingeschreven voor het flag-footballteam van mijn dorm. Het team is gemixt jongens-meisjes en flag football is een behoorlijk veel softere variant van American Football. De regels zijn vrij wel gelijk, alleen is fysiek contact uit den boze. Tackelen doe je door iemands 'flag' te pakken. Dit is een riem die je om je middel draagt, met een paar linten eraan. De riem zit heel losjes met een soort wasknijper vast, zodat iemand anders hem makkelijk van je af kan trekken. Het spel is behoorlijk soft, en van de 11 spelers in ons team (waarvan er max 8 tegelijk in het veld mochten) kenden er welgeteld 5 de regels van american football (waaronder ik) en waren er slechts 3 die ooit eerder (flag)football gespeeld hadden. We werden dan ook kansloos ingemaakt. Het was wel grappig, maar volgende keer zou het toch wel leuk zijn om wat meer kans te maken. Dit alles was anderhalve week geleden, op zondag.

De dinsdag erop was Peter (de Oostenrijker dus, niet de (club-)Belg die al geruime tijd zoek is) jarig. Dit vierde hij in de cain & abels (de $1 bier kroeg, althans, op dinsdagavond). Uiteraard liet hij zich door alle vrouwen zoenen:


Na afloop hadden we toch wel wat trek gekregen, maar het enige wat nog open was, was de drive-in van de lokale hamburgertent. Dus we besloten te voet door de drive-in te gaan. Voor ons leek dat op dat moment heel normaal, maar mensen keken ons toch wel raar aan... Zeker toen Bernhard ook nog eens geknield, alsof hij aan't auto-rijden was bij het loket kwam aan'rijden'. De hamburgers waren overigens, zoals dat in NL ook altijd met de shoarma gaat, 's avonds heerlijk, en de volgende ochtend vraag je je af wat je in godsnaam bezielde om die dingen te eten.

Vrijdagavond was er weer een huisfeestje hier een paar straten verderop. Helaas waren ze verraden, waardoor ze geen alcohol mochten schenken. Geen probleem, dan nemen we zelf toch een paar biertjes mee? Wij hadden in ieder geval de grootste lol:

(vlnr: Amit, Peter & Nicolai)

De volgende ochtend moesten we alleen al om 8 uur melden voor onze excursie naar San Antonio. Dit scheen de mooiste stad van Texas te zijn. Bovendien hadden ze hier echt cultuur! Echt goed voelden we ons alleen niet na de vorige avond en de zeer korte nacht. Maar we stonden stipt op tijd bij "the international office", nouja wij, want Amit kwam pas 40 minuten later aanwandelen, nadat wij hem zonder overdrijven ruim 10x gebeld hadden. Hij was overigens niet de enige die te laat was, en dit zette een trend voor de excursie....
De bustrip werd overigens nuttig besteed:


Aangekomen in San Antonio, brachten we als eerste een bezoek aan "The Institute for Texan Cultures". Dit museum is eigendom van UT (University of Texas). Ondanks het feit dat we na onze bustrip niet heel veel frisser waren dan een paar uur eerder....

....was het een heel interessant museum, waar aandacht wordt besteed aan alle culturen die hun invloed hebben gehad op die van Texas. Zo bleken de Duitsers de eersten te zijn die hier leraren heen stuurden, blijkt Luxemburg een stad in België te zijn, waren er heel wat verschillende stammen indianen in Texas, zijn er daar nu nog maar een paar van over, had Amit bedacht dat Indiërs niet populair waren bij de vrouwen, dus dat hij maar door het leven moest gaan als Indiaan, vond ik dat hij dan wel de laatste overgebleven indiaan moest zijn van de "Fullo'Poo" stam, begreep hij in eerste instantie niet dat dat sloeg op het feit dat hij alleen maar onzin (poo) uitkraamde die ochtend en vond Bernhard zijn nieuwe roeping:


Na het museum gingen we naar een soort lokale permanente markt (overdekt met airco uiteraard) waar we 3 uur hadden om rond te kijken en te lunchen. Omdat we inmiddels wel wat honger hadden, gingen we eerst lunchen. Er was een Tex-Mex restaurant wat enorm druk was, en dus wel goed moest zijn! Dit viel eigenlijk allemaal wel een beetje tegen, al was het niet verkeerd. Erg grappig was trouwens de straatmuzikant aan de overkant (we zaten buiten), wiens panfluitmuziek vrolijk verder ging, ook al was hij even aan't uithijgen. Z'n repertoir was overigens overweldigend, na 4 nummers begon hij weer bij de 1e!

De markt was echt vreselijk. Zo toeristisch en alleen maar rotzooi! En daar moesten we ons dus nog 2 uur lang zien te vermaken... Geen succes.
Vervolgens gingen we naar de Alamo, dit was waar de hele dag om draaide. De Alamo is ongeveer het enige stukje historie wat ze hier hebben.
De Alamo was in 1724 gebouwd als missie door de Spanjaarden en kreeg de naam "Missión San Antonio de Valero". Gedurende bijna 70 jaar behield het deze functie. In 1793 werd de missie opgeheven en werd het land geschonken aan de op dat moment daar wonende Indianen. Het gebouw werd gebruikt als huis voor Spaanse Cavalerie, de soldaten noemden hun verblijf de Alamo, vandaar de huidige naam. Tijdens de vrijheidsoorlog van Mexico werd de Alamo door beide zijden gebruikt (ofwel: veroverd en gebruikt als basis, vervolgens weer heroverd enz.). Vervolgens speelde de Alamo een kritieke rol in de Texaanse revolutie. In eerste instantie werd de Alamo door de Texanen ingenomen, maar een jaar later deden de Mexicanen nog een poging om hem te heroveren, een 13 dagen lange strijd volgde. De Texanen kregen hierbij steun van enkele veteranen uit de Verenigde Staten. Voor zover ik het begrepen heb, zegevierden de Mexicanen na de 13e dag in een pirusoverwinning. De Texanen zien de Alamo echter tot op de dag van vandaag als een soort heilige grond, symbool voor hun vrijheid.

De Alamo

Texas won uiteindelijk de oorlog, bleef ongeveer 10 jaar onafhankelijk en sloot zich vervolgens in 1845 aan bij de Verenigde staten en werd zo de 28e staat.

Maargoed, de Alamo was ook best interessant, maar we hadden tot 7 uur de tijd, en nadat we op de Alamo waren uitgekeken was het een uur of half 4. Zo geweldig als San Antonio zou zijn... wij konden het niet vinden. We hadden gehoord dat we zeker naar de "Riverwalk" moesten gaan. Dit is een beetje vergelijkbaar met de oude gracht in Utrecht, waarbij kroegjes bij het water zijn, terwijl de normale kade een stuk hoger is. Leuk allemaal, alleen hier zag het er allemaal uit alsof het 10 jaar oud was, en het was niet heel bijzonder.
Wederom moesten we onszelf dus zien te vermaken, waarbij we de meest vreemde dingen verzonnen: zoals elkaar fotograferen terwijl we sprongen, zo heb ik deze foto's gemaakt (heel snel achter elkaar genomen):

Let vooral op de kerel op de achtergrond, die heel verbaasd kijkt.

Toen het dan eindelijk 7u was, kwamen we aan bij de bus(sen: 3 stuks), maar we konden niet vertrekken, want er was iemand kwijt. Pas een uur later kwam ze bij de bus aan! Heel irritant.
Al met al was de dag ok, maar hadden we 'm zelf behoorlijk anders ingedeeld als we er op eigen gelegenheid heen waren gegaan.

Zondag ben ik weer hard aan mijn huiswerk gegaan, afgewisseld met een korte "training" voor Flag-football (we hadden dit weekend geen wedstrijd).

Ik beloof dat het nu geen 2 weken meer zal duren voor mijn volgende bericht.

Caspar

p.s. laat een berichtje achter! Ik vind het leuk om te zien wie deze pagina allemaal bekijken.

Geologie & Rijbewijs

Sinds mijn vorige post is er niet zo heel veel gebeurd. Ik heb vooral veel tijd besteed aan huiswerk (behalve het huiswerk zelf, kostte het mezelf ertoe zetten om huiswerk te gaan maken waarschijnlijk nog wel meer werk). Bovendien ben ik druk bezig geweest met dingen regelen voor mijn inschrijving hier. Ik wil hier namelijk graag blijven, aangezien ik de studie vooralsnog zeer interessant vind. Als ik dan inderdaad wil blijven, dan moet mijn inschrijving 15 oktober rond zijn, dus moet ik daarvoor nu al aan de slag.

Wanneer ik mijn vorige posts teruglees, dan gaat het eigenlijk alleen maar over feesten en drinken, nu is dat natuurlijk wel een belangrijk deel van mijn verblijf hier, maar minstens zo belangrijk is mijn studie. Daarom heb ik besloten om daar maar eens wat meer over te vertellen. Zoals ik al eerder schreef, volg ik 4 vakken hier. In deze post zal ik wat vertellen over Geologie.
Het vak dat ik volg heet voluit Basic Geology for Engineers. Zoals de titel al doet vermoeden, is voorkennis in geologie geen vereiste voor dit vak, technische kennis echter wel. Geologie is in essentie Geschiedenis voor gevorderden. In plaats van te kijken naar wat er allemaal gebeurde in bijvoorbeeld de 16e eeuw, kijken we in de geologie bv. naar wat er 248 miljoen jaar geleden gebeurde (ongeveer, je mag er een paar miljoen jaar naast zitten). Je vraagt je misschien af: Geschiedenis? Geologie gaat toch over gesteentes enz.? Hier heb je dan helemaal gelijk in, maar wanneer deze gesteentes zich vormden is daarbij zeer belangrijk. Zeker aangezien het vooral gefocussed is op olie en aardgas, moeten we kijken naar hoe de wereld er miljoenen jaren geleden uit zag, om er achter te komen waar er mogelijk olie en gas te vinden is, hoe we deze gesteentes kunnen herkennen enz. Ik moet zeggen dat ik het erg leuk vind om hier over te lezen/college te krijgen enz.
De eerste test (een soort schriftelijke overhoring over het huiswerk zoals je op de middelbare school wel eens kreeg) hebben we voor dit vak al achter de rug, en ik heb zowaar mijn eerste A+ gescoord. :-) Het was overigens heel gemakkelijk dus de meerderheid had zo'n hoog cijfer, en het telt maar heel marginaal mee voor je eindcijfer, maar het is een leuke start van een nieuwe studie.
Volgende keer zal ik wat meer vertellen over mijn vak Olie en Gas-recht.

Terug naar het zuipen ;-), gisteren was het dinsdag, maar in tegenstelling tot eerdere dinsdagen, heb ik gisteren niet gezopen! 's Avonds hebben we namelijk een rondje gereden met de auto van Justin (zie eerdere posts), want die mochten we lenen voor onze rijtest voor ons rijbewijs. Je moet hier namelijk je eigen auto regelen om je rijtest te doen. Vanochtend ging de wekker om 6.30u aangezien we vroeg bij "the Department of Public Safety" moesten zijn: je kunt hier namelijk geen afspraak maken voor je rij-examen, je moet gewoon komen, en dan in de rij wachten tot je aan de beurt bent. Mocht je besluiten om 10u aan te komen kakken, dan mag je van geluk spreken als je rond een uur of vier 's middags aan de beurt bent. Als je pech hebt, lukt het niet voor vijf uur (dan sluit de DPS), en mag (moet!) je een andere keer terug komen. Het is overigens niet zoals bij het postkantoor: je pakt een nummertje, gaat je andere boodschappen doen en wanneer je terugkomt ben je bijna aan de beurt. Nee, als je weggaat, is je plaats ook weg en mag je weer achteraan aansluiten.
Dus vanochtend stond ik daar om 7.15u voor de deur (ze openen officieel om 8u), en geloof het of niet, ik was nummer 20!!!!! Ik dacht echt dat ik de eerste zou zijn, maar dat was dus bepaald niet het geval. Na registratie kregen we een stel papieren mee en mochten we (met auto en al) in de rij gaan staan. We waren erg bang dat, aangezien we met zijn 3en waren (Peter, Bernhard en ik) die in 1 auto examen zouden doen, we iedere keer achter in de rij zouden moeten aansluiten. Gelukkig was dit niet het geval, en mochten we alle drie achter elkaar met dezelfde examinatrice de weg op. Om 9.25u was ik (als eerste van de drie) aan de beurt. Eerst werd de auto gechecked, of hij wel aan de eisen voldeed (het was een oude ranzige en voor amerikaanse begrippen kleine toyota pick-up truck), anders zouden we niet eens mogen beginnen. Gelukkig was alles in orde (nouja, alles wat gechecked werd :-) ). Dus ik mocht los. Als eerste moest ik de truck op een oefenbaan paralel parkeren (ofwel fileparkeren). Dit had ik nog nooit gedaan met deze auto, dus was wel ff spannend, maar met mijn jarenlange ervaring met langs de gracht parkeren, waarbij ik mijn auto nooit het water in heb gereden, of tegen een boom, danwel andere auto aan heb geparkeerd, bleek dit een eitje. Hij stond fantastisch, precies tussen de twee 6 feet hoge rubber palen in, zo'n 10 cm van de stoeprand vandaan... ik had het me niet beter kunnen wensen. Vervolgens moest ik weer uitparkeren en moest ik de moeilijkste test van allemaal doen (NOT!) recht achteruit rijden. Achteraf vroeg in de examinatrice wat het nut was, aangezien je niets hoeft te doen behalve gas geven, maar zij vertelde dat er nogal wat mensen (op die testbaan) achteruit de stoep opreden..... Vervolgens reden we een wijkje in waarbij ik ongeveer 3x naar links en 3x naar rechts ben gegaan, 2 stopborden en 2 verkeerslichten ben tegen gekomen alvorens weer terug bij het DPS te zijn... al met al was ik van instappen tot uitstappen 15 minuten onderweg geweest, en uiteraard geslaagd, dus binnenkort krijg ik mijn officiële Texas-Driver license!

Vanmiddag was er op de universiteit een 'study abroad fair'. Uiteraard had ik me opgegeven als vrijwilliger om mensen over te halen om in Delft te komen studeren. Dit was vooral erg grappig:
Sommige studenten reageerden op het feit dat ik uit Nederland kwam met de tekst:
- Goh wat leuk, dat is de hoofdstad van Amsterdam toch?
Euhm, nee... Nederland is het land!
- Oh, dat ligt er dan zeker naast?

Op een kaart wezen ze steevast Denemarken, Polen of Tsjechië aan.
Uiteraard waren er ook studenten die dit natuurlijk wel wisten, en die zeer geïnteresseerd waren, en ik kon dus helemaal los gaan met mijn enthousiaste verhalen over hoe geweldig Nederland en Delft in het bijzonder is. Helaas was er bijna geen informatie materiaal, maar ach...

Nouja, hier houd ik het maar even bij... binnenkort meer!

Feestje hier, feestje daar

Na mijn vorige post was het natuurlijk weer tijd om te drinken, immers: het was dinsdagavond. Samen met Amit en Peter gingen we dus weer naar de Cain & Abels. Hier stond de PA van Chuck Norris reclame te maken voor een of ander nieuw programma waar studenten van de verschillende colleges in de USA elkaar kapot slaan en schoppen voor een of andere titel. Beetje ziek programma als je het mij vraagt, maar we kregen wel een gratis Chuck Norris T-Shirt... nooit verkeerd. Omdat Bernhard (de huisgenoot van Peter) geen zin had om te gaan zuipen, bleef Peter bij mij tukken (hij woont ver weg van campus, en een taxi in je eentje lappen is een beetje prijzig).
Woensdag was het weer tijd om in de rij te staan voor kaartjes voor de Football game. Aangezien het de wedstrijd tegen Ohio State University betrof, was er een stormloop (uitleg: OSU staat als nummer 1 geclasseerd voor dit seizoen, Texas als nummer 2, en Texas was vorig jaar landskampioen. Kaartjes voor deze wedstrijd werden op ebay voor 800 dollar per stuk verkocht!!!). We hadden pech, we kregen geen (gratis) kaartjes.... Vervolgens had ik een lunch met mijn program (studie); alle 32 studenten waren er. Wel grappig, er zijn meer niet-Amerikanen die dit programma doen dan Amerikanen, en uiteraard wordt er weer gegrossierd in Aziaten.
Donderdag had ik weer veel colleges, maar 's avonds gingen we een drankje doen met een aantal mensen van EER (mijn studie/programma). Dit was heel gezellig, maar rond een uur of 10 was het toch wel weer tijd om naar sixth street te gaan. Dit keer hadden we afgesproken met een meisje wat een tijdje in Oostenrijk had gestudeerd. Een hele aardige meid. Ze nam ons mee naar een feestje waar 'gratis' gedronken kon worden, maar bij aankomst bleek dit alleen te gelden voor vrouwen, en mannen mochten niet naar binnen tenzij ze van die vereniging waren. Dus gingen we ergens anders heen. Zij ging wel naar binnen daar, maar kwam 10 minuten later terug met een groep meiden die het daar wel gezien hadden en wel met een stel Europeanen wilden gaan drinken. Dus we gingen weer een of andere bar binnen, en op een gegeven moment komen er 2 van die meisjes op ons af, of we wat willen drinken. Dus wij kregen een whisky-cola van ze en vroegen hoe zij Angela kenden (degene die dus in Oostenrijk had gezeten). Die bleken ze helemaal niet te kennen... beetje vreemde situatie dus. Aangezien ze verder niet zo heel interessant waren, gingen wij dus maar weer op zoek naar Angela en vriendinnen (uiteraard pas na het drankje te hebben opgedronken).
Tegen sluitingstijd gingen de Oostenrijkse boys met hun buurman mee (die gaf hun een lift naar huis) en ik zou een lift krijgen van Angela. Deze lift bleek een gewone auto te zijn, terwijl wij met z'n 8en waren (5 vrouwen, 3 mannen). Even later zat ik dus op de achterbank van een overladen auto, met 4 halfdronken meisjes.... heel gezellig, maar wel heeeeel vol.

Ondanks het feit dat we een drankje hadden gedaan donderdag, hadden we besloten dat we vrijdag ons Texaanse rijbewijs gingen halen. Na wat omzwervingen hier en daar (nouja, ik heb de bus gepakt en stond binnen no-time bij het Department of Public Safety, maar Peter en Bernhard zijn via Las Vegas en Miami daarheen gegaan - ze waren iig een uur te laat, maar wel op tijd vertrokken), mochten we wat papierwerk invullen. Vervolgens werden we naar een loket geroepen waar we het volledige bedrag moesten storten ($ 24) en een ogentest moesten doen: noem 15 letters op (grootte: lettertype 10 ofzo, makkelijk dus) en noem deze 4 kleuren op: rood, geel, groen, geel.
Daarna kregen we een boekje om de theorie te studeren. Uiteraard deden we hier niet aan (van de 30 vragen moet je er 21 goed hebben om geslaagd te zijn voor je theorie, bovendien mag je het 3x proberen, alleen niet op dezelfde dag). De test was dus echt te makkelijk: ik had 78% (de test werd na 28 vragen afgesloten omdat ik de benodigde 21 vragen goed al had), en dit is te wijten aan het feit dat ik echt geen idee heb wat de boete is voor rijden onder invloed. Een ander voorbeeld: als je 40 MPH rijdt, hoeveel foot is dan je remafstand (antwoord +/- 160 ft), maarja als je de keuze hebt tussen 120, 140, 160 en 180 dan is de kans dat je goed gokt niet heel groot.
Bernhard zakte overigens, en Peter had het boek voor z'n neus liggen, en zocht alles gewoon op.
De rij-test hebben we nog niet gedaan, aangezien we op dat moment geen auto tot onze beschikking hadden, en omdat ze gingen sluiten. Plan is om die komende week te gaan doen.

's Avonds waren we uitgenodigd voor een of ander huisfeest. Ze zitten dan bij de deur klaar, en de entree is zoveel als dat jij denkt dat het waard is. Wij gaven 5 dollar pp en hadden meteen vrienden (blijkbaar geeft men normaal 2 à 3 dollar). Ze hadden hele smerige punch, gelatine-shots en bier. Overigens hadden ze maar 2 fusten, dus rond middernacht was alle drank al op (er waren ook iets meer mensen dan verwacht: 400 ipv 150). Op een gegeven moment begon iedereen ineens te rennen, dus wij stonden daar een beetje verbaasd te kijken: Politie en dus einde feest. Het was echt als in een film, heel grappig. Maar geen man overboord, want twee straten verderop was het volgende feest. Na op deze manier een aantal feesten te hebben afgelopen, was het tijd om iets te eten. On campus in een van de Dorm's van de universiteit was er een Wendy's nog wel open (hamburgerketen voor degenen die dat niet weten). Aangezien zaterdag de Football game tegen Ohio was, werden de straten gevuld met oranje puntmutsen (voor degenen die dat na vorige post nog niet doorhadden: de kleur van Texas is oranje). Na de nodige alcohol is het natuurlijk wel het proberen waard of het je maat is:


Het Football hier is dus echt bijna net zo erg als een EK of WK in Nederland. Iedereen loopt in oranje en hele massa's mensen roepen de hele dag door 'Texas'. De wedstrijd heb ik uiteindelijk hier thuis op de pit in de 'GR' gekeken.

Football & 2e ronde colleges

Donderdagavond zijn we alsvanouds weer gaan zuipen op sixth street, wederom zeer gezellig, maar niets bijzonders te melden. Vrijdagavond vroeg naar bed gegaan omdat ik toch wel erg last van mijn keel had, en we de volgende ochtend vroeg op moesten voor de Football game.
Zaterdag ochtend ben ik om 8 uur opgestaan, omdat we om 9u hadden afgesproken in een of andere tent in het Noord-Oosten van de campus (mijn kamer is in het Zuid-Westen). Eenmaal aangekomen, bleek deze tent een pizza-restaurant te zijn, en hadden mijn Oostenrijkse en Amerikaanse vrienden een large pizza en een pitcher bier besteld om maar eens een echt Amerikaans ontbijt te nuttigen... hmm, zeer apart.
Hierna was het tijd om naar het stadion te lopen, waar we ruim op tijd waren voor de wedstrijd. Zoals in mijn vorige post al enigszins te zien was, is het stadion enorm! Er passen zo'n 90.000 toeschouwers in (ter vergelijking: de Amsterdam Arena biedt plaats aan 50.000 toeschouwers). En dit is alleen nog maar voor college football, dit zijn geen profs! Afgelopen zomer is het stadion 'gerenoveerd', zo is er een HD-videoscherm geplaatst van zo'n 17 meter hoog en 41 meter breed. Bij plaatsing en tests de grootste ter wereld! (Vorige week is er in Japan een grotere geplaatst). Onze plaatsen waren redelijk, je kunt je voorstellen dat voor 60 dollar voor een heel seizoen, de zitplaatsen niet super zouden zijn (zuid-oostelijke end-zone), maar al met al was het best redelijk. Voor de wedstrijd was er een hele show van de showband en de verschillende cheerleedergroepen:
De wedstrijd was een Texaanse derby, tegen de University of North Texas. Dit is niet de altijd zo geweescht tegenhanger van de Longhorns (zoals UT genoemd wordt), dat is namelijk Texas A&M, maar daar wordt later dit seizoen nog van gewonnen. North Texas stelde niet heel veel voor, al was de wedstrijd wel erg leuk om naar te kijken. Uiteindelijk werd het 56-7. De wedstrijd duurde overigens een dikke 3,5 uur terwijl er eigenlijk maar 4x een kwartier gespeeld wordt. Een paar foto's van de wedstrijd, de cheerleeders en Peter en Bernhard (die Oostenrijkers):
Overigens was het hoogtepunt van de wedstrijd iets anders: Ik heb de hand geschud met Chuck 'Walker Texas Ranger' Norris, helaas is daar geen foto van, maar wel een van toen hij later nogmaals voorbij liep:


Na afloop van de wedstrijd zijn we naar Ivo gegaan. Ivo is een Tsjechische student. Hij gaf een BBQ bij hem thuis. We hebben dus vanaf een uur of 3 's middags gedronken en geBBQd:


Na afloop zijn we met Peter, Bernhard, Ivo en Justin (de laatste is de Amerikaan op de foto's... rara wie...), maar weer naar sixth-street gegaan. Daarbij gebruik makend van de bus die hier gratis is voor studenten (op vertoon van je collegekaart). Er rijden in het weekend speciale campus-shuttles om dronken studenten terug naar huis te brengen. Daarnaast rijden er de reguliere Night Owl bussen (een soort nachtnet, ook 1x per uur).
Op de heenweg heb ik ook nog even een foto genomen van de 'State Capitol'.



Zondag hebben we maar weer rustig aan gedaan. In de 'GR' bij mij thuis een filmpje gekeken (Anchorman), en relatief vroeg naar bed. Maandag moest ik namelijk huiswerk maken! Mijn eerste Quiz (soort schriftelijke overhoring) is donderdag, over de verschillende perioden in geologische tijd. Niet al te moeilijk dus, maar wel belangrijk dat ik dit ff goed scoor.
Vandaag (dinsdag) dus mijn 2e ronde colleges gehad. Heel interessant allemaal, zelfs rechten bevalt goed. Enige nadeel vind ik dat het op Petroleum Engineering ongeveer ondoenlijk is om koffie te halen! Je moet naar de overkant van een drukke straat, daar in de koffiecorner in de rij aansluiten (iedereen wil koffie) en dan binnen 10 minuten terug naar je volgende college. Dit is dus niet te doen :-(, terwijl koffie toch wel echt belangrijk is als je colleges starten om 8u 's ochtends! Bovendien is de koffie behoorlijk prijzig: een kleine koffie (lees: op de TU een grooote koffie) op de rechten faculteit, waar ze tenminste wel een koffiecorner hebben, kost 1,5 dollar. Deze kun je voor een kwartje extra upgraden naar een grote koffie, maar dan moet je gegarandeerd naar de toilet tijdens je colleges ;-). Overigens is de koffie behalve duur en groot ook behoorlijk slap.
Ik ga maar weer aan mijn huiswerk. Eind deze week meer verhalen.

Eerste colleges, UT campus en mijn kamer.

In mijn laatste post vertelde ik dat die avond de opening van het collegejaar zou zijn, met gratis BBQ en al. De BBQ was van het engineering department, dus als eerste ging ik daarheen. Er waren weer een hoop toespraken, en een soort van informatiemarkt. Vooral de sponsor van de BBQ had een erg lang (en saai) verhaal over hoe spannend engineering allemaal wel niet is. De BBQ zelf was prima, er was worst en een soort van vlees, het leek op ham, maar het was van koeien gemaakt (Texanen houden niet zo van varkens ofzo, alles is hier beef). Na de BBQ gingen we naar het hoofdgebouw (met de karakteristieke toren, ofwel "The Tower") voor de officiële opening van het collegejaar. Ik had hier ook afgesproken met mijn Oostenrijkse vrienden die Business studeren. Toen het gebeuren starte, begon het ook te regenen (niet heel hard, maar wel arelaxed natuurlijk). Omdat we niet zo'n zin hadden om naar eindeloze verhalen te luisteren en nat te regenen, besloten we naar de Cain & Abels te gaan, waar ze op dinsdagavond alle bier voor een dollar per flesje verkopen. De hele openingsceremonie hebben we dus gemist, en we zaten vanaf 21u aan het bier.
De volgende dag was het tijd om uit te brakken (ik had dus vrij) en inmiddels begon ik een beetje verkouden te worden van de airco en de hitte steeds.
Donderdag begonnen mijn colleges. Al om 8u 's ochtends moet ik voor het eerst op. Ik doe 2 vlakken die financiën en techniek combineren, 1 vak geologie en een vak olie en gas recht. Ik moest me nog registreren voor het rechtenvak, wat al net zo moeizaam ging als de andere vakken (heb weer 2x de hele campus over moeten rennen). Daarbij heb ik dan gelijk maar een zooi foto's gemaakt om jullie een indruk te geven van de campus hier:

Het hoofdgebouw met de 'tower' (een keer vanaf de straat gezien, de onderste vanaf het plein waar de openingsceremonie had plaatsgevonden).

Een vijvertje met schildpadden ergens midden op de campus.

Het CPE gebouw (Chemical & Petroleum Engineering), waar ik het meerendeel van mijn colleges heb.

Law School

Het Football stadion, dit is de trots van UT, vorig jaar waren de Longhorns nationaal kampioen. Het stadion biedt 90.000 zitplaatsen! (binnenkort meer foto's, want ik ben inmiddels naar een Footballgame geweest).

De Goodall Wooten, gezien vanaf de campus (nouja, alles hier links van deze straat is campus). Hier woon ik dus, op de 1e verdieping (hier noemen ze dat dus de 2e).
En zo ziet mijn kamer er verder uit:


Het uitzicht vanaf mijn balkon: