Golven

Een kleine update sinds mijn vorige bericht.
Zo ben ik met Laane een dagje gaan duiken in Zeeland. Daarbij kon ik voor het eerst de onderwaterbehuizing van mijn camera uittesten. Bij de duikstek aangekomen, kwam ik er achter dat het werd geadviseerd deze eerst in een badkuip op 15 cm diepte uit te testen, om er zeker van te weten dat hij waterdicht was. Dat was dus lekker: niet echt een badkuip in de buurt... dus besloot ik maar om dit uit te proberen in de grevelingen. Na 5 minuutjes was er nog geen water in te zien, dus besloot ik het er maar op te wagen. Het zicht in de grevelingen was niet je van het. Op een meter of 5 diepte was het zicht het 'beste' met ongeveer 3 meter, dus dat viel, zelfs voor Nederlandse begrippen een beetje tegen. Wel heb ik een paar leuke foto's kunnen maken van krabben, kreeften, garnalen, platvissen, kwallen, enz.

Gisteren ben ik begonnen met golven met een f. Je weet wel: knikkeren voor mensen die niet willen bukken. Het spelletje dat door velen een sport wordt genoemd, hoe dan ook, ik ben om; mijn moeder had mij uitgenodigd om samen op de golfbaan ons groot vaarbewijs te halen (GVB). Dus ik had zoiets van, goh, 't houdt je van de straat, dus laten we het maar doen. Maare, alle gekheid op een club, ik heb dus gisteren mijn eerste les gehad. Het bleek al meteen dat ik een groot talent ben: de eerste 10 ballen op de driving range sloeg ik stuk voor stuk over het hek. Het rechter hek wel te verstaan. Qua lengte waren de ballen helemaal niet slecht: zo'n 100 meter, maar daarbij zwaaiden ze ook zo'n 30 meter naar rechts, terwijl ik toch echt rechtdoor probeerde te slaan. Mijn talent bleek 'm te liggen in het feit dat ik met een feilloze hockeytechniek de bal een eind wegros. Prima voor op de driving range (nouja, zolang je dan de meest linker positie neemt om af te slaan, maar vrij lastig op een hole als je balletjes stuk voor stuk in het bos eindigen.... Ik heb dus nog een lange weg te gaan naar mijn GVB, alhoewel.... ik moet 'm wel halen voordat ik terug naar Austin vertrek, aangezien ze daar niet aan GVB's doen (geen grote boten hè...). En aangezien de laatste mogelijkheid om je GVB te halen op de betreffende golfclub waar ik met mijn ma en stiefpa les heb 9 augustus is, zal ik veel op de golfbaan te vinden zijn komende tijd. (dus als je zin hebt een balletje te slaan, bel me even, dan ga ik mee).

Terug in Nederland

Eenmaal in Nederland aangekomen was ik dus echt helemaal kapot (zie vorige verhaal), maar heel lang om bij te komen had ik niet: de volgende dag ging ik alweer op het jaarlijkse StuD-weekend.

De bestemming was nog geheim, maar de vreugde was groot toen de bus die 's middags in Delft was vertrokken bij Schiphol van de A4 af ging. Dit bleek alleen te zijn om mensen op te pikken, maar deze teleurstelling duurde niet lang aangezien er tegelijkertijd lunchpakketjes werden uitgedeeld die de reis bekendmaakte: een mini-cruise naar Newcastle.
Met mijn stomme hoofd kwam ik er bovendien achter dat mijn Europese ID-kaart net verlopen was (een week eerder), maar gelukkig was mijn pa zo vriendelijk om mijn paspoort naar Schiphol te komen brengen.
Op de boot wisten we natuurlijk al snel de bar te veroveren, en waren we daar bovendien niet meer weg te slaan (behalve natuurlijk voor het eten):


Maar vanwege de harde wind had niet iedereen het zo heel gezellig. Velen hebben de boot daarom veelvuldig van buiten geïnspecteerd daarbij extra aandacht gunnend aan de waterlijn die goed te zien was als er goed over de railing werd gebogen.
Ook de aankomst werd door het zware weer onderweg enigszins verlaat, waardoor onze vrije tijd in Newcastle zeer beperkt werd. Gelukkig hadden we nog wel tijd voor een stadswandeling met gids:


Op de terugweg was het weer beter en heeft iedereen zowel van het eten, als van de salsa-dans-workshop kunnen genieten.


En natuurlijk van de (overmatig genuttigde) drank.

Tot slot nog een laatste blik op de boot.

Na het weekend kon ik eindelijk genieten van een welverdiende nachtrust waarna een drukke week met clubeten, mijn moeder's verjaardag, nog een keer clubeten, en een drankje met Joep Akkermans en co. mij de kans boden om na lange tijd iedereen weer eens te zien.

De zondag daarop gingen we met ons hele StuD bestuur bij Marc op bezoek in Scheveningen om eens lekker uit te waaien op het strand, gevolgd door een hapje en heel wat drankjes in Scheveningen en Den Haag (ja Marc, ik weet het, Scheveningen is officieel ook Den Haag). Met afsluitende Shoarma, en een paar uur later ontbijt bij Marc thuis.

De week erna ben ik op bezoek gegaan bij m'n oude huissie en was het grote StuD-feest (StuDuction), waarna ik de volgende ochtend (ok, middag) naar Groningen vertrok voor de ouderdag van de Universiteit Groningen. De ouderdag viel een beetje tegen (maar ik had ook al het ochtendprogramma gemist). Maar Groningen was wel weer erg gezellig.

Afgelopen weekend heb ik met mijn oude Hockeyteam meegedaan aan het Blauwe Ballen Toernooi in Tilburg. Dit was weer erg geslaagd, en vooral op sportief niveau hebben we alle records verbroken (in een poule met 16 teams de halve finale halen zonder 1 wedstrijd gespeeld te hebben is best uniek). Niet dat we niet gehockeyed hebben, heel veel zelfs: door mijn hele lichaam voel ik teken van leven van spieren die ik alweer een jaar niet gebruikt heb. Maar alle sportieve prestaties zijn uitgevoerd in naam van andere teams.
Ook in de zgn. 3e helft hebben we de nodige prestaties geleverd, maar hier waren we zelf wel actief bij betrokken. Zo wordt helder overkomen nog steeds enorm overschat, doen de rolmops en het stapeltje het weer ouderwets goed en heeft de team-jongste nog altijd zijn paal centraal: